Okul Yöneticilerinin Çatışma Yönetim Becerileriyle Moral Düzeyleri İlişkisi
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10726119Anahtar Kelimeler:
çatışma- yönetim- beceri- moral- öğretmen- okul yöneticisiÖz
Yöneticilerin çatışma yönetim becerilerine ilişkin öğretmen algılarının cinsiyet, öğrenim düzeyi, kariyer, çalışma kademeleri, yaş ve medeni durumlarına göre farklılık göstermiştir. Cinsiyete göre uyma boyutunda kadın öğretmenlere göre erkek öğretmenlerin daha yüksek iken eğitim düzeyine göre hükmetme boyutunda lisans mezunu öğretmenler lehine yüksektir. Kariyer basamaklarına göre uzlaşma boyutunda öğretmenlerle uzman öğretmenlere arasında uzman öğretmenler lehine yüksektir. Hükmetme boyutunda başöğretmenler lehine yüksek olduğu görülmüştür. Uyma boyutunda uzman öğretmenler lehine yüksektir. Çalışmakta oldukları kademelerine göre bütünleştirme, uzlaşma ve uyma boyutlarında ilkokullarda çalışanlar lehine hükmetme boyutunda okulöncesinde çalışanlar lehine ve genel çatışma strateji düzeyinde ilkokullarda çalışanlar lehine yüksek olduğu görülmüştür. Yaşlarına göre uzlaşma ve uyma boyutlarında 46 yaş ve üstündeki öğretmenler lehine medeni duruma göre hükmetme, kaçınma, uzlaşma ve uyma boyutlarında evliler lehine yüksek ölçülmüştür. Öğretmen moral düzeylerinin cinsiyetlerine göre farklılık göstermediği ancak öğrenim düzeyi, kariyer durumu, çalışma kademeleri, yaş ve medeni durumlarına göre farklılık gösterdiği görülmüştür. Öğretmenlerin moral düzeylerinin eğitim düzeyine göre lisans mezunu olan öğretmenlerin uyum, liderlik sinerjisi ve genel moral düzeylerinin lisansüstü mezunlarından daha yüksek olduğu görülmüştür. Kariyer basamaklarına göre uyum, kişisel meydan okuma boyutlarıyla genel moral düzeyinde uzman ve başöğretmenler lehine yüksektir. Medeni duruma göre evli öğretmenlerin moral düzeyi kişisel meydan okuma boyutunda bekarlardan düşük çıkmıştır. Öğretmenlerin yöneticilerin çatışma yönetim becerileri ile öğretmen moral düzeyleri arasında anlamlı, pozitif yönde ve düşük düzeyde ilişki olduğu görülmüştür. Bununla birlikte yöneticilerin çatışma yönetim becerileri ve alt boyutları ile öğretmenlerin moral düzeyleri ve alt boyutları arasında anlamlı pozitif yönlü düşük ve orta düzeylerde ilişki olduğu görülmüştür
Referanslar
Açıkalın, A. (1994). Çağdaş Örgütlerde İnsan Kaynağının Personel Yönetimi. Ankara: Personel Eğitim Merkezi Yayınları.
Afsar, B., & Badir, Y. (2017). Workplace spirituality, perceived organizational support and innovative work behavior: the mediating effects of person-organization fit. Journal Of Workplace Learning, 29(2), 95–109.
Akova, O. ve Akın, G. (2015). Çatışma yönetimi yönetsel ve örgütsel etkinliği geliştirme yöntemleri. İstanbul: Adra Yayıncılık
Babatunde, B., & Adebisi, A. (2012). Strategic environmental scanning and organization performance in a competitive business environment. Economic Insights – Trends And Challenges, l4(1), 24 – 34.
Başaran, İ. E. (2006). Türk Eğitim sistemi ve Okul Yönetimi. Ankara: Ekinoks Yayınları.
Başıbüyük, K. (2012). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin İşe Bağlılıkları ile Moral Durumları Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Maltepe Üniversitesi, SBE, İstanbul.
Bayar, A. (2015). Bir örgüt olarak okulda meydana gelen çatışma nedenleri ve çözüm yollarına yönelik okul müdürlerinin görüşleri. Sakarya University Journal of Education, 5(3), 130-141.
Buluç, B. (2009). İlköğretim Okullarında Bürokratik Okul Yapısı ile Okul Müdürlerinin Liderlik Stilleri Arasındaki İlişki. Eğitim ve Bilim, 34(152), 71-86.
Çalık, A. (2021). Duygusal Zeka ve Örgütsel Çatışma Yönetimi. (1. basım). Ankara: Gazi Kitabevi.
Eren, E. (2012). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta Basım Yayım.
Ertürk, M. (2018). İşletmelerde Yönetim ve Organizasyon. İstanbul: Beta Basım.
Freshman, B. (1999). An exploratory analysis of definitions and applications of spirituality in the workplace. Journal Of Organizational Change Management, 12(4), 318-329
Güngör, T. A. ve Yılmaz, M. (2021). Okul Yöneticilerinin Uzaktan Eğitim Döneminde Kullandıkları Çatışma Stratejileri ve Yöntemleri. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 3583-3608.
Hanaysha, J. (2016). Work environment and organizational learning as key drivers of employee productivity: evidence from higher education sector. International Journal of Human Resource Studies, 6(2), 1-13.
Janipoor, Y. & Gholami, A. (2016). The effect of organization learning on employee productivity of keshavarzi. Management Science Letters, 9(1), 121–132.
Karasar, N. (2017). Bilimsel araştırma yöntemi - kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel.
Karip, E. (2020). Çatışma Yönetimi (7. Basım). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Kinjerski, V. & Skrypnek, B. J. (2006). Creating organizational conditions that foster spirit at work. Leadership & Organization Development Journal, 27(4), 280-295.
Koçak, S. (2012). Öğretmenler Arası Çatışmalar İle Okul Müdürü-Öğretmen Çatışmalarında Kullanılan yöntemlerin ve Etkililik Düzeylerinin Karşılaştırılması (Uşak İl Örneği). Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Koçel, T. (2015). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım Yayım.
Kondalkar, V. G. (2007). Organizational Behaviour (Cilt 61). New Delhi: International Limited Publisher.
Nasurdin, A. M., Nejati, M. & Mei, Y. K. (2013). Workplace spirituality and organizational citizenship behaviour: exploring gender as a moderator. South African Journal of Business Management, 44(1), 61-74.
Özdemir, S. (2020). Eğitimde Örgütsel Yenileşme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Özgan, H. (2006). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Çatışma Yönetimi Stratejilerinin İncelenmesi. Doktora Tezi. Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep.
Öztürk, H., Canbaş, B., & Babacan, E. (2015). Devlet hastaneleri, toplum ve aile sağlığı merkezlerinde çalışan hemşirelerin yaşadıkları sorunların belirlenmesi. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 1(2), 189-201.
Öztürk, H., Kurt, Ş., Mersinlioğlu, S. G., Bayrak, B., Balık, T., & Demirbağ, B. C. (2016). Hastanelerde işe yeni başlayan hemşirelerin sorunları. ACU Sağlık Bilimleri Dergisi(4), 189-201.
Pawar, B. S. (2008). Two approaches to workplace spirituality facilitation: a comparison and implications. Leadership And Organization Development Journal, 29(6), 544-567.
Petchsawang, P., & Mclean, G. M. (2017) Workplace spirituality,mindfulness meditation, and work engagement. Journal Of Management, Spirituality & Religion, 14(3), 216-244.
Pool, E. (2009). Organizational spirituality a literature review. Journal Of Business Ethics, 84(1), 577-588.
Rahim, M. A. (1983). Organizational conflict inventories: Professional manual. Palo Alto, CA: Consulting Psychologists Pres.
Reave, L. (2005). Spiritual values and practices related on leadership effectiveness. The Leadership Quarterly, 16(5), 655-687.
Rezghi, S. H., & Mosavi. (2013). The relationship between job satisfaction and productivity of staff in islamic azad university. Tehran Medical Branch. Health Management, 3(3), 19-27.
Robbins, S. P. & Judge, T. A. (2012). Örgütsel davranış. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.
Saini, R. (2017). Developing spirituality at workplace: boon or bane. Indian Journal Occupatıonal & Envıronmental Medicine, 21(2), 43-44.
Saylı, H. ve Tüfekci, A. (2008). Başarılı Bir Örgütsel Değişimin Gerçekleştirilmesinde Dönüştürücü Liderliğin Rolü. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 193-210.
Sheng, C., & Chen, M. (2012). Chinese viewpoints of workplace spirituality. International Journal Of Business and Social Science, 3(15), 195-203.
Taymaz, H. (2021). İlköğretim ve Ortaöğretim Okul Müdürleri İçin Okul Yönetimi. Ankara: Pegem Akademi.
Whitehead, D. K., Weis, S. A., & Tappen, R. M. (2010). Essentials of Nursing Leadership and Management (5. b.). ABD: F. A. Davis Company.
Yüksel, Y. M. (2020). Okul Müdürlerinin Çatışma Yönetim Stillerinin Öğretmen Motivasyonu Açısından İncelenmesi. Denizli.
İndir
Yayınlanmış
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Ulusal Eğitim ve İnsan Dergisi
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
